Od lat współpracuję z pacjentkami z insulinoopornością i wiem, że powstało wiele mitów na jej temat.
Przedstawiam najczęstsze błędy w postrzeganiu insulinooporności i jej wpływu na organizm.
Insulinooporność jest chorobą
To mit, że insulinooporność jest chorobą. Insulinooporność to stan, w którym organizm ma obniżoną wrażliwość na insulinę – hormon regulujący poziom cukru we krwi. Taki stan może (choć nie musi) doprowadzić do rozwoju cukrzycy typu 2, chorób układu sercowo – naczyniowego oraz chorób neurodegeneracyjnych.
Pamiętaj, że insulinooporność to nie wyrok! Ja patrzę na to jak na ostrzeżenie, które dostajemy od naszego organizmu. Organizm sygnalizuje nam, że już czas w swoim trybie życia coś zmienić.
Przez insulinooporność nie mogę schudnąć
Nie możesz schudnąć? Obarczasz za to insulinooporność?
Insulinooporność nie jest powodem, dla którego waga nie spada.
Po zmianie trybu życia i wprowadzeniu nawyków żywieniowych: uregulowaniu pór posiłków, unikaniu posiłków o wysokim ładunku glikemicznym oraz deficycie energetycznym diety, waga spada w tempie podobnym jak u osoby, która nie ma insulinooporności.
Dieta prowadząca do spadku masy ciała a przede wszystkim ubytku tkanki tłuszczowej skutkuje zmniejszeniem insulinooporności.
W insulinooporności zaleca się dietę bezglutenową i bez laktozy
Odpowiednia dieta jest potężną bronią w walce z insulinoopornością. Ważna jest nie tylko ilość spożywanego pożywienia, ale jego jakość, czyli skład i proporcje poszczególnych składników pokarmowych. Żadne badania nie dowodzą natomiast skuteczności diety bez glutenu i bez laktozy w zmniejszeniu insulinooporności.
Mało tego: gotowe produkty bezglutenowe mają zazwyczaj wyższy indeks glikemiczny niż ich glutenowe odpowiedniki. To samo tyczy się mleka bez laktozy, które ma wyższy indeks glikemiczny niż mleko z laktozą.
Stosowanie diety bez laktozy i bez glutenu w celu zwalczenia insulinooporności w najlepszym wypadku nie przyniesie zamierzonych skutków.
Insulinooporność będę mieć już zawsze
Diagnoza insulinooporności to nie wyrok. Owszem prawdopodobnie będziesz na nią narażona już w przyszłości, ale nie oznacza to, że będziesz ją mieć zawsze.
Wiele moich pacjentek i pacjentów, żegnają insulinooporność już po 3-6 miesiącach zmiany stylu życia.
Mam insulinooporność, więc zachoruję na cukrzycę
To mit, że każdy mając insulinooporność będzie chorować na cukrzycę typu 2.
Insulinooporność to stan, który może doprowadzić do stanu przedcukrzycowego lub cukrzycy typu 2, ale nie musi. Istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że tak się nie stanie, jeśli zmienisz swój styl życia, w tym nawyki żywieniowe.
Insulinooporność nie dotyczy osób szczupłych
Główną przyczyną insulinooporności jest otyłość. Ale to nie znaczy, że nie dotyczy ona osób szczupłych. Na wystąpienie insulinooporności mogą mieć wpływ inne czynniki, takie jak na przykład: leczenie insuliną w przypadku chorych na cukrzycę typu 1, stosowanie niektórych leków np. antyalergicznych, nasercowych, nadmierna ilość tkanki tłuszczowej w okolicy brzucha u osób z prawidłową masą ciała, stres, długotrwałe deficyty snu.
Dieta i aktywność fizyczna wystarczą by pokonać insulinooporność
Często zmiana nawyków żywieniowych oraz zmiana siedzącego trybu życia na bardziej aktywny okazują się wystarczające by pokonać insulinooporność. Jednak nie dzieje się tak zawsze. Często stosuje się również leczenie farmakologiczne (metformina). Niezmiernie ważne jest także wszystko to co rozumiemy przez higieniczny tryb życia: unikanie używek (papierosy i alkohol nasilają insulinooporność), dbanie o odpoczynek i odpowiednią ilość snu, eliminacja stresu.
Podstawą terapii insulinooporności jest odpowiednia dieta. Nie wiesz jak dostosować zalecenia diety w insulinooporności pod Twój tryb życia? Najlepsze co możesz zrobić to skorzystać z usług doświadczonego dietetyka. Zobacz jak współpracuję z pacjentami tutaj https://foodarea.pl/oferta-indywidualna/
